bezprzewodowy
bezprzewodowy (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezprzewodowy bezprzewodowa bezprzewodowe bezprzewodowi bezprzewodowe dopełniacz bezprzewodowego bezprzewodowej bezprzewodowego bezprzewodowych celownik bezprzewodowemu bezprzewodowej bezprzewodowemu bezprzewodowym biernik bezprzewodowego bezprzewodowy bezprzewodową bezprzewodowe bezprzewodowych bezprzewodowe narzędnik bezprzewodowym bezprzewodową bezprzewodowym bezprzewodowymi miejscownik bezprzewodowym bezprzewodowej bezprzewodowym bezprzewodowych wołacz bezprzewodowy bezprzewodowa bezprzewodowe bezprzewodowi bezprzewodowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) – To wspaniały wynalazek, telefon bezprzewodowy – wesoło zauważyła Mirka. – Nareszcie można porozmawiać w swoim pokoju[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. bezprzewodowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wireless, cordless
- arabski: (1.1) لاسلكي
- czeski: (1.1) bezdrátový
- duński: (1.1) trådløs
- fiński: (1.1) langaton
- hiszpański: (1.1) inalámbrico
- niderlandzki: (1.1) draadloos
- niemiecki: (1.1) drahtlos
- nowogrecki: (1.1) ασύρματος
- rosyjski: (1.1) беспроводной
- słowacki: (1.1) bezdrôtový
- szwedzki: (1.1) trådlös
- źródła:
- ↑ Kinga Dunin, Obciach, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.