bezpiecznik (język polski) edytuj

 
bezpieczniki (1.1) elektryczne
wymowa:
IPA[bɛsˈpʲjɛʧ̑ʲɲik], AS[bespʹi ̯ečʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) podzespół chroniący przed nieprawidłowym działaniem urządzenia lub sieci (np. elektrycznej, gazowej); zob. też bezpiecznik w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. funkcjonariusz służby bezpieczeństwa
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Było zwarcie i jonieczna będzie wymiana bezpiecznika.
(2.1) Tamci dwaj to byli bezpiecznicy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezpiecznik specjalny / termiczny / topikowyprzepalony bezpiecznik • bezpiecznik przepala się • bezpiecznik zadziałałskrzynka na bezpieczniki • wymieniać bezpiecznik
synonimy:
(1.1) korek (bezpiecznik elektryczny)
(2.1) ubek, esbek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabezpieczenie n, bezpieczniak mos
czas. odbezpieczyć
przym. bezpieczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: