bezbłędny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wolny od błędu
(1.2) pot. postępujący w sposób budzący podziw
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Słuch absolutny jest niczym innym jak słuchem doskonałym. Zdolność ta jest dość rzadko spotykana i polega na bezbłędnym rozpoznawaniu dźwięków bez żadnej pomocywyłącznie opierając się na własnej percepcji sensorycznej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezbłędna odpowiedź • bezbłędna angielszczyzna / polszczyzna • bezbłędne rozwiązanie
synonimy:
(1.1) poprawny
(1.2) wspaniały, bombowy, cudowny, fantastyczny, fenomenalny, idealny, wdechowy, wystrzałowy
antonimy:
(1.1) błędny, niepoprawny, omyłkowy, pomyłkowy, fałszywy
hiperonimy:
(1.1) prawidłowy
(1.2) dobry
hiponimy:
(1.1) czysty
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezbłędność ż
przysł. bezbłędnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wspaniały
źródła:
  1. artykuł Słuch absolutny, czy można się go nauczyć? na stronie ekurjerwarszawski.pl