befsztyk (język polski) edytuj

 
befsztyk (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbɛfʃtɨk], AS[befštyk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) kulin. gruby plaster mięsa wołowego, zwykle z polędwicy lub rostbefu, smażony lub grillowany
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odrazą napawa befsztyk krwisty, przepada natomiast za oleistą, mdłą chałwą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. befsztyczek m
przym. befsztykowy
związki frazeologiczne:
befsztyk tatarski
etymologia:
ang. beefsteak[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Zbigniew Kruszyński, Na lądach i morzach : opisy i opowiadania, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.