badawczy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z badaniem, mający na celu badanie, dociekanie, poznawanie
(1.2) o wzroku, spojrzeniu: mający na celu poznanie intencji rozmówcy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jeszcze na studiach udało się jej wyjechać na wyprawę badawczą do Nubii[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) instytut / materiał / ośrodek / poligon / przyrząd / raport / okręt / statek / problem badawczy • hipoteza badawcza • metoda / technika / problematyka / praktyka badawcza • centrum badawcze
(1.2) badawczy wzrok • badawcze spojrzenie
synonimy:
(1.1) studialny, studyjny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) poznawczy
(1.2) uważny
hiponimy:
(1.1) analityczny, diagnostyczny, doświadczalny, obserwacyjny, pomiarowy, porównawczy, poszukiwawczy, prognostyczny[2], eksploracyjny, poszukiwawczy
(1.2) przenikliwy, świdrujący, przeszywający
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. badanie n, zbadanie n, badacz m, badaczka ż, badany mos
czas. badać ndk., zbadać dk.
przysł. badawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Cosmopolitan, nr 10, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „badawczy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.