bőkezűség (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hojność, szczodrość
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bőkezű
przysł. bőkezűen
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. bőkezű + -ség
uwagi:
źródła: