błyszczyk (język polski) edytuj

 
błyszczyki (1.1) do ust
 
usta pomalowane błyszczykiem (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbwɨʃʧ̑ɨk], AS[bu̯yščyk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kosmet. bezbarwna lub kolorowa substancja nadająca ustom połysk; zob. też błyszczyk do ust w Wikipedii
(1.2) ryb. zob. błystka
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Błyszczyk sprawia, że usta wydają się bardziej ponętne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) błyszczyk do ust
synonimy:
(1.1) błyszczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. błyszczeć
rzecz. błysk m, błyskotka ż, błyszczenie n
przysł. błyszcząco
przym. błyskawiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kosmetyka
tłumaczenia:
źródła: