auflegen

auflegen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌleːɡn̩] IPA: [ˌleːktə ˈaʊ̯f] IPA: [ˈaʊ̯fɡəˌleːkt]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) nakładać, nałożyć

(1.2) nastawiać, nastawić (np. płytę)

(1.3) poligr. (ponownie) wydawać, wydać

odmiana:

(1.1-3) auflegen (legt auf), legte auf, aufgelegt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auflegen n, Auflage ż, Auflegung ż, Auflager m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: legen • ablegen • anlegen • auflegen • auslegen • belegen • beilegen • darlegen • durchlegen • einlegen • erlegen • herlegen • hinlegen • hinterlegen • nachlegen • umlegen • unterlegen • überlegen • verlegen • vorlegen • weglegen • zerlegen • zulegen • zurücklegen
• zobacz też: auflegen • aufeinaderlegen • darauflegen • drauflegen • hinauflegen

źródła: