atrakcja

atrakcja (język polski)

wymowa:

IPA: [aˈtrakʦ̑ʲja], AS: [atrakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. coś wyjątkowo interesującego, dostarczającego przyjemności lub rozrywki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	atrakcja	atrakcje
dopełniacz	atrakcji	atrakcji / przest. atrakcyj
celownik	atrakcji	atrakcjom
biernik	atrakcję	atrakcje
narzędnik	atrakcją	atrakcjami
miejscownik	atrakcji	atrakcjach
wołacz	atrakcjo	atrakcje

przykłady:

(1.1) Atrakcją wieczoru był występ znanej piosenkarki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) atrakcja turystyczna / przyrodnicza / kulinarna / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. atrakcyjność ż, atraktant m, uatrakcyjnianie n, uatrakcyjnienie n

czas. uatrakcyjniać ndk., uatrakcyjnić dk.

przym. atrakcyjny

przysł. atrakcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) attraction
• czeski: (1.1) atrakce ż
• esperanto: (1.1) atrakcio, allogaĵo
• francuski: (1.1) attraction ż
• hiszpański: (1.1) atracción ż
• rumuński: (1.1) atracție ż

źródła: