aprobować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌaprɔˈbɔvaʨ̑], AS[aprobovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaaprobować)

(1.1) uznawać coś za słuszne, godne poparcia, pozwalać, zgadzać się
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie aprobuję twego zachowania.
(1.1) Basia poważnie kiwała głową i uśmiechała się enigmatycznie, widocznie aprobowała wszystkie uwagi Żorżika[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) akceptować
antonimy:
(1.1) reprobować, dezaprobować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaaprobowanie n, aprobowanie n, aprobata ż, aprobacja ż
czas. zaaprobować dk.
przym. aprobatywny, aprobacyjny
przysł. aprobatywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Hasło „aprobować” w: SJP.pl.