adamaszek (język polski) edytuj

 
adamaszek (1.1)
 
adamaszki (1.1)
wymowa:
IPA[ˌadãˈmaʃɛk], AS[adãmašek], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) włók. wzorzysta tkanina dwustronna, z jednej strony matowa, z drugiej błyszcząca; zob. też adamaszek w Wikipedii; zob. też adamaszek w Encyklopedii staropolskiej
(1.2) st.pol. aksamit[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ciemnozielona, lekko wycięta suknia z adamaszku spływała gładko wzdłuż wyniosłej postaci […][2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) aksament, aksemit, eksamit, jaksamit[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. adamaszkowy
związki frazeologiczne:
fraszki adamaszki, karazyja grunt
etymologia:
XV w.; pochodzące od nazwy syryjskiego miasta Damaszek. Źródło nagłosowego a- niepewne; Andrzej Bańkowski sugeruje pochodzenie od gr. ἐκ Δαμασκοῦ (ek Damaskoũ) → z Damaszku[3], Aleksander Brückner zaś wiąże je z arab. الدِّمَشْقِيّ (addimašqī)[4].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 127.
  2. S. Grabiński, W domu Sary
  3. Hasło „adamaszek” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13019-9.
  4.   Hasło „adamaszek” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.