absolwentka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌapsɔlˈvɛ̃ntka], AS[apsolvntka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziewczyna lub kobieta, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Hania właśnie skończyła studia. Jest absolwentką Uniwersytetu Wrocławskiego.
składnia:
(1.1) absolwentka + D.
kolokacje:
(1.1) absolwentka uniwersytetu / politechniki / uczelni / akademii / liceum / technikum • absolwentka filologii / polonistyki / pedagogiki / socjologiitegoroczna / ubiegłoroczna absolwentka • zostać absolwentką
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n
forma męska absolwent mos
czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
przysł. absolutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. absolwent + -ka
uwagi:
(1.1) Za błędne uznaje się zrównywanie ze sobą słów absolwentka oraz abiturientka. Pierwsza z nich jest osobą, która ukończyła jakiś etap nauki formalnej w dowolnej formie (szkoła, uczelnia, studia lub kurs). Natomiast abiturientka to ściśle absolwentka szkoły średniej i to konkretnie takiej, której ukończenie pozwala przystąpić do matury (np. liceum, technikum lub branżowa szkoła I stopnia)[1]. Wobec tego każda abiturientka jest absolwentką, ale nie każda absolwentka jest abiturientką.
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: absolwent
źródła:
  1. Hasło „absolwent” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 13.