abnormitet (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [ɑbnɒmiˈteˀd]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anomalia, nieprawidłowość
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

abnormitet (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anomalia, nieprawidłowość, nienormalność[1]
odmiana:
(1.1) en abnormitet, abnormiteten, abnormiteter, abnormiteterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anomali
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. abnorm
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen