Wiedeń (język polski) edytuj

 
Wiedeń (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈvʲjɛdɛ̃ɲ], AS[vʹi ̯edẽń], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Austrii; zob. też Wiedeń w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiedeń jest stolicą Austrii.
(1.1) Pasja turystyczno-krajoznawcza, która towarzyszyła mu przez całe życie, zawładnęła nim na dobre podczas studiów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim oraz nauki w Akademii Handlowej we Wiedniu.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wiedniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wiednia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wiednia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wiednia • mieszkaniec / mieszkanka Wiednia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wiedniu • pochodzić z Wiednia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wiednia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiedeńczyk mos, wiedenka ż
przym. wiedeński, podwiedeński
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. Vídeň
uwagi:
(1.1) zobacz też: Dolna AustriaGórna AustriaWiedeńVorarlbergTyrolSalzburgStyriaBurgenlandKaryntia
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dariusz Dyląg, Gorgany: przewodnik, str. 79, Oficyna Wydawnicza "Rewasz" 2008.