Platz

Platz (język niemiecki)

ein Platz (1.1)

wymowa:

lp IPA: [plaʦ][ˈplɛʦə] lm ['plɛʦə]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) plac

(1.2) miejsce

(1.3) wolna przestrzeń, wolne miejsce

(1.4) boisko

(1.5) miejsce, pozycja

(1.6) miejsce siedzące

odmiana:

(1.1-6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Platz	die Plätze
dopełniacz	des Platzes	der Plätze
celownik	dem Platz przest. dem Platze	den Plätzen
biernik	den Platz	die Plätze

przykłady:

(1.1) Die Hauptstraße mündet auf diesen Platz. → Główna ulica dochodzi do tego placu.

(1.1) Sie müssen über den Platz gehen. → Musi Pan przejść przez plac.

(1.4) In der zweiten Halbzeit wurde er vom Platz gestellt. → W drugiej połowie musiał opuścić boisko.

(1.5) Sie belegte den zweiten Platz und qualifizierte sich für die Meisterschaften. → Zajęła drugie miejsce i zakwalifikowała się do mistrzostw.

składnia:

kolokacje:

(1.3) Platzangst

(1.6) Platzhalter

synonimy:

(1.2) Stelle, Ort, Punkt

(1.3) Fläche, (freier) Raum

(1.4) Sportplatz, Spielplatz

(1.5) Position, Rang

(1.6) Sitzplatz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) Arbeitsplatz, Spielplatz, Sportplatz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Platzen n

czas. platzen, platzieren

związki frazeologiczne:

fehl am Platze sein

etymologia:

uwagi:

źródła: