Pegaz (język polski) edytuj

 
Pegaz (1.1)
 
Pegaz (1.2)
wymowa:
IPA[ˈpɛɡas], AS[pegas], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. koń skrzydlaty; emblemat natchnienia poetyckiego; zob. też Pegaz (mitologia) w Wikipedii
(1.2) astr. gwiazdozbiór nieba północnego; zob. też gwiazdozbiór Pegaza w Wikipedii
(1.3) przen. natchnienie poetyckie
(1.4) poet. bystronogi koń; rumak[1]
odmiana:
(1.1-3) blm[2],
(1.4)
przykłady:
(1.1) Wiadomo, że Pegaz uderzeniem kopyta stworzył źródło Hippokrene, u stóp Helikonu, siedziby Muz[3].
(1.2) Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Pegaza jest Enif.
(1.4) Już na dzielny koń wsiada, i na rączym pegazie puszcza się w drogę; daj Panie rycerzowi Chrystusowemu szczęśliwe wszędzie powodzenie[4].
składnia:
kolokacje:
(1.2) Pegaz widnieje / góruje / jest widzialnygwiazdozbiór / konstelacja Pegaza • fotografować / podziwiać / obserwować / zobaczyć Pegaza • leżeć w Pegazie
synonimy:
(1.2) skr. Peg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pegazowy, pegazi
związki frazeologiczne:
dosiąść Pegaza (wsiąść na Pegaza)
etymologia:
łac. Pegasus < gr. Πήγασος (Pḗgasos)
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Pegaz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „Pegaz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Zbigniew Herbert, Król mrówek: prywatna mitologia (wyd. 2001, str. 110)
  4. Wespazjan Kochowski, Psalm XXII (Psalmodia polska) (wyd. 1859)