Koreańczyk

Koreańczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔrɛˈãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [koreãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) obywatel Korei Południowej lub Korei Północnej; osoba narodowości koreańskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Koreańczyk	Koreańczycy
dopełniacz	Koreańczyka	Koreańczyków
celownik	Koreańczykowi	Koreańczykom
biernik	Koreańczyka	Koreańczyków
narzędnik	Koreańczykiem	Koreańczykami
miejscownik	Koreańczyku	Koreańczykach
wołacz	Koreańczyku	Koreańczycy

przykłady:

(1.1) Gdy czekaliśmy na autobus, usiadł obok nas jakiś Koreańczyk.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Azjata

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koreański mrz, Korea ż

forma żeńska Koreanka ż

przym. koreański

przysł. po koreańsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Korean
• arabski: (1.1) كوري
• baskijski: (1.1) korear
• białoruski: (1.1) карэец m
• bułgarski: (1.1) кореец m
• czeski: (1.1) Korejec
• duński: (1.1) koreaner w
• francuski: (1.1) Coréen m
• hiszpański: (1.1) coreano m
• interlingua: (1.1) coreano
• kataloński: (1.1) coreà m
• koreański: (1.1) 한국 사람
• łotewski: (1.1) korejietis m
• niemiecki: (1.1) Koreaner m
• nowogrecki: (1.1) Κορεάτης m
• rosyjski: (1.1) кореец m
• slovio: (1.1) Koreanic (Кореаниц)
• sycylijski: (1.1) coreanu m
• szwedzki: (1.1) korean w
• ukraiński: (1.1) кореєць m
• włoski: (1.1) coreano m

źródła: