Wikisłownik

Izrael

Podobna pisownia Podobna pisownia: Izraél • Iżrael

Izrael (język polski) edytuj

 
Izrael (1.1)
wymowa:
IPA: [izˈraɛl], AS: [izrael] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. państwo w Azji, na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego, zamieszkałe w większości przez Żydów; zob. też Izrael w Wikipedii

rzeczownik zbiorowy, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(2.1) podn. rel. wyznawcy judaizmu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(3.1) imię męskie; zob. też Izrael (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikIzraelIzraele
dopełniaczIzraelaIzraelów
celownikIzraelowiIzraelom
biernikIzraelIzraele
narzędnikIzraelemIzraelami
miejscownikIzraeluIzraelach
wołaczIzraeluIzraele
(2.1) blm,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikIzraelIzraele
dopełniaczIzraelaIzraelów
celownikIzraelowiIzraelom
biernikIzraela[1][2]Izraele
narzędnikIzraelemIzraelami
miejscownikIzraeluIzraelach
wołaczIzraeluIzraele
(3.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikIzraelIzraelowie
dopełniaczIzraelaIzraelów
celownikIzraelowiIzraelom
biernikIzraelaIzraelów
narzędnikIzraelemIzraelami
miejscownikIzraeluIzraelach
wołaczIzraeluIzraelowie
depr. M. i W. lm: (te) Izraele
przykłady:
(1.1) Izrael leży nad Morzem Śródziemnym i Morzem Czerwonym.
(3.1) Imię twe jest Jakub, ale odtąd nie będą cię zwać Jakubem, lecz będziesz miał imię Izrael[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) starożytny Izrael • królestwo Izraela • Ziemia Izraela • Izrael i Palestyna • Państwo Izrael
(3.1) pan Izrael • brat / kuzyn / wujek / dziadek Izrael • mężczyzna imieniem (o imieniu) Izrael • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Izrael • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Izrael • otrzymać / dostać / przybrać imię Izrael • dzień imienin / imieniny Izraela
synonimy:
(1.1) ofic. Państwo Izrael
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. izraelitka ż, izraelita mos, Izraelczyk mos, Izraelka ż, Izraelita mos, Izraelitka ż, izraelskość ż
przym. izraelski, izraelicki, Izraelowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Israel < gr. Ἰσραήλ < hebr. ישראל (Yisrael) → on walczył z Bogiem, Bóg walczy (w obronie)[4]
uwagi:
(2.1) Według biblijnego opisu Jahwe zmienił imię patriarsze Jakubowi na Izrael, stąd wszyscy jego potomkowie to Izraelici, a naród jako całość to Izrael (Rdz 32,29).
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „Izrael” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 221.
  2. ↑ Hasło „Izrael” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 353.
  3. ↑ Księga Rodzaju 35,10
  4. ↑ Antoni Śmieszek, O kilku imionach hebrajskiego pochodzenia, „Język Polski” nr 6/1914, s. 185.

Izrael (język chorwacki) edytuj

 
Izrael (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA: /ǐzrael/
podział przy przenoszeniu wyrazu: Iz•ra•el
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Izrael
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Chorwacki - Kraje Azji
źródła:

Izrael (język czeski) edytuj

 
Izrael (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Izrael

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(2.1) imię męskie Izrael
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedyncza
mianownikIzrael
dopełniaczIzraele
celownikIzraeli
biernikIzrael
wołaczIzraeli
miejscownikIzraeli
narzędnikIzraelem
(2.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikIzraelIzraelové
dopełniaczIzraeleIzraelů
celownikIzraeli / IzraeloviIzraelům
biernikIzraeleIzraele
wołaczIzraeliIzraelové
miejscownikIzraeli / IzraeloviIzraelích
narzędnikIzraelemIzraeli
przykłady:
(1.1) Abrahám je považován za praotce Izraele. → Abraham jest uważany za praojca Izraela.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Izraelec m, Izraelka ż
przym. izraelský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Kraje Azji
źródła:

Izrael (język słowacki) edytuj

 
Izrael (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Izrael
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedyncza
mianownikIzrael
dopełniaczIzraelu[1]
Izraela[1]
celownikIzraelu
biernikIzrael
miejscownikIzraeli
narzędnikIzraelom
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) urz. Izraelský štát
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Izraelčan m, Izraelčanka ż
przym. izraelský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słowacki - Kraje Azji
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „Izrael” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.

Izrael (język słoweński) edytuj

 
Izrael (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Izrael
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słoweński - Kraje Azji
źródła:

Izrael (język węgierski) edytuj

 
Izrael (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Izrael
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. izraeli, izraelita
przym. izraeli, izraelita
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Węgierski - Kraje Azji
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Izrael&oldid=8293576”