Wikisłownik

Elżbieta

Elżbieta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ɛlʒˈbʲjɛta], AS: [elžbʹi ̯eta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Elżbieta w Wikipedii
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w gminie Opole Lubelskie; zob. też Elżbieta (województwo lubelskie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikElżbietaElżbiety
dopełniaczElżbietyElżbiet
celownikElżbiecieElżbietom
biernikElżbietęElżbiety
narzędnikElżbietąElżbietami
miejscownikElżbiecieElżbietach
wołaczElżbietoElżbiety
przykłady:
(1.1) Wczoraj poszedłem z moją Elżbietą do kina.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Elżbieta • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Elżbieta • kobieta imieniem (o imieniu) Elżbieta • święta / błogosławiona Elżbieta • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Elżbieta • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Elżbieta • otrzymać / dostać / przybrać imię Elżbieta • dzień imienin / imieniny Elżbiety • na Elżbietę (o dniu)
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Elżbiecie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Elżbiety • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Elżbiety • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Elżbiety • mieszkaniec / mieszkanka Elżbiety • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Elżbiecie • pochodzić z Elżbiety • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Elżbiety
synonimy:
(1.1) Ela, Elusia, Elka, Elżbietka, Elunia, Elżunia, Elcia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Halszka ż, Ela ż, Elusia ż, Elka ż, Elżbietka ż, Elunia ż, Elżunia ż, Elcia ż, elżbietanka ż, elżbietanizm m, elżbietańskość ż, Elżbiecin m, Izabella ż, Eliza ż
przym. elżbietański
związki frazeologiczne:
dzień Elżbiety da orędzie, czy ta zima sroga będzie • na Elżbiety kiedy leje, złe latu robi nadzieje • na świętą Elżbietę bywa śnieg nad pietę • święta Elżbieta – śniegiem pokryta • zjawia to Elżbieta święta, czy ta zima będzie cięta • gdy w Elżbietę pada, pluchę i błoto zapowiada
etymologia:
(1.1) łac. Elisabetha < gr. Ἐλισάβετ < hebr. אלישבע (elisheba, eliszebeth) → Bóg moją przysięgą[1] < hebr. אל + שבועה; imię pochodzenia biblijnego od Elżbiety, matki Jana Chrzciciela lub Eliszeby, żony Arona
(1.2) od (1.1)
uwagi:
zob. też Elżbieta w Wikicytatach
(1.1) w języku polskim co najmniej od XII wieku[1]
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Jan Miodek Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 195
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Elżbieta&oldid=8283336”