Bandit

Bandit (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [banˈdiːt] ​ lm IPA: [banˈdiːtn̩]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bandyta

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bandit	die Banditen
dopełniacz	des Banditen	der Banditen
celownik	dem Banditen	den Banditen
biernik	den Banditen	die Banditen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein bewaffneter Bandit • einarmiger Bandit

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Verbrecher

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Banditin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. bandito

uwagi:

(1.1) por. Bandit • Brigant • Desperado • Gangster • Ganove • Gauner • Krimineller • Mobster • Räuber • Straßenräuber • Strauchdieb • Wegelagerer • Verbrecher

źródła: