טאָרן

טאָרן (jidysz)

transliteracja:

YIVO: torn; polska: torn

wymowa:

IPA: /ˈtɔʀn/; IPA: [ˈtɔʀn̩]

znaczenia:

czasownik modalny

(1.1) móc, mieć pozwolenie / prawo, wolno (komuś), można

odmiana:

(1.1) lp איך טאָר, דו טאָרסט, ער / זי / עס טאָר ‖ lm מיר טאָרן, איר טאָרט, זיי טאָרן ‖ fp האָבן + געטאָרט

przykłady:

(1.1) ער טאָר ניט אַוועקגיין.‏ → On nie może / nie ma prawa odejść., Nie wolno mu odejść.

(1.1) דו טאָרסט עס ניט טאָן.‏ → Nie możesz / Nie wolno ci tego robić.

(1.1) מע טאָר ניט אַרײַנגיין.‏ → Nie można / Nie wolno wchodzić., Zakaz wstępu.

(1.1) אַזוי באַגיין זיך טאָר מען ניט.‏ → Nie godzi się tak zachowywać / postępować.

(1.1) טאָר מען דאָס?‏ → Czy można?

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezok. + מע טאָר ניט → nie można / nie wolno / zabrania się / nie należy / nie powinno się / nie godzi się / wstyd + bezok.

(1.1) bezok. + מע טאָר → można / wolno + bezok.

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. turren, por. niem. durren

uwagi:

najczęściej używane w formie przeczącej: טאָרן‎ ניט → nie móc, nie mieć prawa, nie wolno; w zdaniach twierdzących stosuje się czasownik: מעגן (megn)

źródła: