рыба

рыба (język białoruski)

рыба (1.1)

transliteracja:

ryba

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. ryba

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ры́ба	ры́бы
dopełniacz	ры́бы	рыб
celownik	ры́бе	ры́бам
biernik	ры́бу	рыб
narzędnik	ры́бай / ры́баю	ры́бамі
miejscownik	ры́бе	ры́бах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. рыбак m, рыбачка ż, рыбалка ż, рыбнік m, рыбніца ż, рыбец m

zdrobn. рыбка ż, рыбінка ż

czas. рыбачыць

przym. рыбны, рыбін, рыбацкі, рыбачы

związki frazeologiczne:

на бязрыб'і і рак — рыба • у каламутнай вадзе рыбу лавіць • przysłowie: каб рыбу есці, трэба ў ваду лезці

etymologia:

uwagi:

źródła:

рыба (język rosyjski)

рыба (1.1)

transliteracja:

ryba

wymowa:

IPA: [ˈrɨbə]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ryba

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ры́ба	ры́бы
dopełniacz	ры́бы	ры́б
celownik	ры́бе	ры́бам
biernik	ры́бу	ры́б
narzędnik	ры́бой przest. ры́бою	ры́бами
miejscownik	ры́бе	ры́бах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. зарыбление n, обезрыбливание n, рыбак m, рыбачка ż, рыбалка ż, рыбник m, рыбец m

zdrobn. рыбка ż, рыбонька ż, рыбёшка ż, рыбуля ż

zgrub. рыбища ż, рыбёха ż

czas. рыбачить

przym. рыбий, рыбный, рыбацкий, рыбачий

związki frazeologiczne:

молчать как рыба → milczeć jak głaz

ни рыба ни мясо → ni pies, ni wydra

ловить рыбу в мутной воде → łowić ryby w mętnej wodzie

на безрыбье и рак рыба → na bezrybiu i rak ryba

рыба гниёт с головы → ryba psuje się od głowy

чувствовать себя как рыба в воде → czuć się jak ryba w wodzie

etymologia:

prasł. *ryba

uwagi:

źródła: