Іван
Іван (język białoruski) edytuj
- transliteracja:
- Ìvan
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Ян
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Białoruski - Imiona
- źródła:
Іван (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- Ìvan
- wymowa:
- Іва́н zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) [3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Іва́н Іва́ни dopełniacz Іва́на Іва́нів celownik Іва́нові, Іва́ну Іва́нам biernik Іва́на Іва́нів narzędnik Іва́ном Іва́нами miejscownik на/в Іва́нові, Іва́ні на/в Іва́нах wołacz Іва́не Іва́ни
- przykłady:
- (1.1) У Іва́на нова́ маши́на - по́вний абза́ц![4] → Iwan ma nowy samochód - full wypas!
- (1.1) Іван перебрався до центра, а в тій квартирі нині мешкає його брат Сергій. → Jan przeprowadził się do centrum, a w tym mieszkaniu teraz mieszka jego brat Sergiusz.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) іва́н-та-марі́я
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Ян
- zobacz też: Indeks:Ukraiński - Imiona męskie
- źródła:
- ↑ Hasło „Іва́н” w: Ольга Миколаївна Уліщенко, red. В.С. Калашник, Словник труднощів української мови, Wydawnictwo «Весна», Charków 2010, ISBN 978-611-514-028-2, s. 910.
- ↑ Słownik imion, opr. W. Janowowa, A. Skarbek, B. Zbijowska, J. Zbinowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1975, s. 89.
- ↑
Hasło „Іва́н” w: Словники України online.
- ↑ Hasło „по́вний абза́ц” w: Roman Tymoshuk, Wojciech Sosnowski, Maciej Jaskot, Yurii Ganoshenko, Leksykon aktywnej frazeologii polskiej i ukraińskiej, Warszawa 2018, ISBN 978-83-946640-2-2, s. 236.
