ταυτότητα

ταυτότητα (język nowogrecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tożsamość, identyczność, jednakowość

(1.2) tożsamość, charakter, cechy, przynależność

(1.3) mat. tożsamość

(1.4) dowód osobisty

(1.5) pot. (dowolny) dokument tożsamości, legitymacja

(1.6) bransoletka (z blaszką z wygrawerowanym imieniem lub inicjałami)

(1.7) zool. obrączka, opaska, oznaczenie

odmiana:

(1) F28: lp D. ταυτότητας / ταυτότητος; lm ταυτότητες , D. ταυτότητων / ταυτοτήτων

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) εθνική ταυτότητα → tożsamość narodowa

synonimy:

(1.1) ομοιότητα, σύμπτωση

(1.2) φυσιογνωμία

(1.4) δελτίο ταυτότητας, Α.Δ.Τ.

(1.6) βραχιόλι

(1.7) δαχτυλίδι

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ταυτίζω, ταυτοποιώ

rzecz. ταύτιση, ταυτοποίηση, ταυτισμός

zaim. ταυτό, ταυτόν

tem. słow. ταυτό-, ταυτο-

związki frazeologiczne:

Αγνώστου Ταυτότητος Ιπτάμενο Αντικείμενο (Α.Τ.Ι.Α.) → niezidentyfikowany obiekt latający (UFO)

κρίση ταυτότητας → kryzys tożsamości

etymologia:

(1.1-2) gr. ταὑτότης < gr. ταὑτό (to samo)

(1.3) tłumaczenie franc. identité

(1.4) tłumaczenie franc. carte d'identité

(1.5) < (1.4)

uwagi:

źródła: