πόλις (język starogrecki) edytuj

transliteracja:
polis
wymowa:
IPA/polis/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miasto
(1.2) państwo
odmiana:
lp πόλις πόλεως πόλει πόλιν πόλι lm πόλεις πόλεων πόλεσι(ν) πόλεις πόλεις du πόλει πολέοιν πολέοιν πόλει πόλει
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. πολίτης m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) z (1.1), w starożytnej Grecji państwa były zwykle związane z największym miastem
(1.1) źródłosłów dla pol. pol[1]
uwagi:
alternatywna forma (epicka): πτόλις
źródła:
  1. Hasło „Annopol” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 34.