ευγένεια (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[ev.ˈje.ni.a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uprzejmość, grzeczność
(1.2) szlachetność
(1.3) szlachectwo
odmiana:
F27: lp D. ευγένειας; lm ευγένειες, D. ευγενειών
przykłady:
(1.1) Πρέπει να φέρεσαι πάντα με ευγένεια.Powinieneś/powinnaś zachowywać się zawsze z grzecznością.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) αγένεια
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ευγενικότητα, ευγενής
przym. ευγενικός, ευγενής
związki frazeologiczne:
η ευγένεια υποχρεώνειszlachectwo nakłada pewne obowiązki, noblesse oblige
etymologia:
gr. εὐγένεια
uwagi:
źródła: