żeneta

żeneta (język polski)

żeneta (1.2)

wymowa:

IPA: [ʒɛ̃ˈnɛta], AS: [žẽneta], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Viverridae, rodzaj ssaka z rodziny wiwerowatych, cętkowany lub pręgowany drapieżnik o długim ogonie; zob. też żeneta w Wikipedii

(1.2) zool. zwierzę z rodzaju żeneta (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żeneta	żenety
dopełniacz	żenety	żenet
celownik	żenecie	żenetom
biernik	żenetę	żenety
narzędnik	żenetą	żenetami
miejscownik	żenecie	żenetach
wołacz	żeneto	żenety

przykłady:

(1.2) Można tu spotkać makaki, zagrożone wyginięciem lamparty, prowadzące nocne życie żenety oraz tchórze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) zwierzę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. genette < hiszp. jineta

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) genet
• baskijski: (1.1) katajineta
• francuski: (1.1) genette ż
• hiszpański: (1.1) jineta ż
• niemiecki: (1.1) Ginsterkatze ż
• nowogrecki: (1.1) μοσχογαλή ż
• szwedzki: (1.1) genett w

źródła: