żałoba
żałoba (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) smutek, rozpacz po śmierci bliskiej osoby
- (1.2) okres po śmierci bliskiej osoby, w którym zwyczajowo nosi się odpowiedni strój oraz nie uczestniczy w zabawach towarzyskich
- (1.3) odpowiedni strój (zwykle czarny) lub charakterystyczne elementy (czarna opaska na rękawie lub w klapie marynarki) noszone przez okres żałoby (1.2) po śmierci bliskiej osoby
- (1.4) pot. żart. brud za paznokciami
- (1.5) st.pol. skarga, zażalenie[1]
- odmiana:
- (1.1-4) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik żałoba dopełniacz żałoby celownik żałobie biernik żałobę narzędnik żałobą miejscownik żałobie wołacz żałobo
- przykłady:
- (1.2) Nie poszłam na wesele, bo byłam w żałobie.
- (1.3) Po śmierci męża przez rok nosiła żałobę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ciężka / głęboka żałoba • pogrążyć się w żałobie
- (1.2) żałoba po kimś • mieć żałobę • żałoba narodowa
- (1.3) nosić / przywdziać / założyć żałobę • chodzić w żałobie • zdjąć żałobę • żałoba po kimś
- synonimy:
- (1.3) krepa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- łączyć się w żałobie • okryć żałobą • okryć się żałobą
- etymologia:
- (1.1-2, 5) pol. żałować + -oba[1]
- (1.4) neosemantyzm od (1.1), skojarzenie z kolorem czarnym, kojarzonym w Polsce z żałobą
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bereavement, mourning
- arabski: (1.1) حداد m, حزن m
- asturyjski: (1.1) llutu m
- baskijski: (1.1) dolu
- białoruski: (1.1) жалоба ż
- bułgarski: (1.1) траур m
- chiński standardowy: (1.1) 服丧 (fúsāng)
- chorwacki: (1.1) žalost ż
- czeski: (1.1) smutek m
- duński: (1.1) sorg w
- esperanto: (1.1) funebro; (1.2) funebro; (1.3) funebro
- estoński: (1.1) leinaaeg
- fiński: (1.1) suruaika
- francuski: (1.1) deuil m
- galicyjski: (1.1) loito m
- hiszpański: (1.1) luto m, pesar m, duelo m
- ido: (1.1) trauro
- indonezyjski: (1.1) perkabungan, dukacita
- japoński: (1.1) 喪 (も, mo), 忌み (いみ, imi)
- kaszubski: (1.1) żałoba ż, smãtwa ż, żałota ż, jiscënk ż, smùtk m, trur m
- kataloński: (1.1) dol m
- kazachski: (1.1) аза
- litewski: (1.1) liūdesys m
- łotewski: (1.1) sēras ż lm
- macedoński: (1.1) жалост ż
- niderlandzki: (1.1) rouw m
- niemiecki: (1.1) Trauer ż, schmerzlicher Verlust m
- norweski (bokmål): (1.1) sorg m/ż, sørgetid m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) sorg ż
- norweski (riksmål): (1.1) sorg w
- nowogrecki: (1.1) πένθος n, θρήνος m; (1.2) πένθος n; (1.3) πένθος n
- ormiański: (1.1) սուգ (sug)
- portugalski: (1.1) luto m
- rosyjski: (1.1) горе n; (1.2) траур m
- rumuński: (1.1) doliu n
- serbski: (1.1) жалост ż
- słowacki: (1.1) smútok m
- słoweński: (1.1) žalovanje n
- starogrecki: (1.1) πένθος n
- szkocki gaelicki: (1.1) caoidh ż
- szwedzki: (1.1) sorg w
- turecki: (1.1) matem, yas
- ukraiński: (1.1) траур m, жалоба ż; (1.2) жалоба ż; (1.3) жалоба ż
- węgierski: (1.1) gyász
- wietnamski: (1.1) sự buồn rầu
- wilamowski: (1.1) trauer ż, trojer ż
- włoski: (1.1) cordoglio m, lutto m; (1.3) lutto m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.
- ↑
Hasło „żałoba” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
żałoba (język kaszubski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) żałoba
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- żałoba pò kòce
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: