źdźbło (język polski) edytuj

 
źdźbło (1.1)
 
źdźbła (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ʑʥ̑bwɔ], AS[źʒ́bu̯o]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. walcowata łodyga trawy (w tym zbóż); zob. też źdźbło w Wikipedii
(1.2) pot. liść trawy lub zboża
(1.3) pot. przen. rzad. bardzo mała ilość czegoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie.[1]
(1.3) Szybkość z jaką żyto strzela w źdźbło obniża jednak jego wartość pastewną.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) źdźbło trawy / zbożastrzelać w źdźbło
(1.3) ani źdźbła prawdy / rozsądku
synonimy:
(1.1) reg. śl. ściebło
(1.3) odrobinę, drobina, troszkę, troszeczkę
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) łodyga[3]
(1.2) liść
(1.3) odrobina[3]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. ździebełko n, ździebełeczko n, przest. ździebłko n
przym. źdźbłowy
związki frazeologiczne:
widzieć źdźbło w oku bliźniego, a belki we własnym nie widzieć
etymologia:
st.pol. śćbło < prasł. *stьblo 'pionowa nośna część rośliny, łodyga, pień'
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mk 4,28
  2. William Davies Użytki zielone, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1967, s. 205
  3. 3,0 3,1 Hasło „źdźbło” w: Lidia Wiśniakowska, Słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14780-8.