świętochłowiczanin

świętochłowiczanin (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɕfʲjɛ̃ntɔxwɔvʲiˈʧ̑ãɲĩn], AS[śfʹi ̯ntoχu̯ovʹičãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Świętochłowic[1]
(1.2) osoba pochodząca z Świętochłowic, urodzona w Świętochłowicach
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Tego samego dnia świętochłowiczanin usłyszał zarzuty posiadania substancji niedozwolonych oraz przywłaszczenia dokumentów[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wybitny / znany świętochłowiczanin • szanowni / drodzy świętochłowiczanie!
(1.2) rodowity świętochłowiczanin • świętochłowiczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mieszkaniec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Świętochłowice lm nmos
forma żeńska świętochłowiczanka ż
przym. świętochłowicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Świętochłowice + -anin
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „świętochłowiczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „świętochłowiczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. http://swietochlowice.slaska.policja.gov.pl
  4.   Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.