łatwopalny

łatwopalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌwatfɔˈpalnɨ], AS: [u̯atfopalny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykazujący możliwość łatwego zapalenia się

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	łatwopalny		łatwopalna	łatwopalne	łatwopalni	łatwopalne
dopełniacz	łatwopalnego		łatwopalnej	łatwopalnego	łatwopalnych
celownik	łatwopalnemu		łatwopalnej	łatwopalnemu	łatwopalnym
biernik	łatwopalnego	łatwopalny	łatwopalną	łatwopalne	łatwopalnych	łatwopalne
narzędnik	łatwopalnym		łatwopalną	łatwopalnym	łatwopalnymi
miejscownik	łatwopalnym		łatwopalnej	łatwopalnym	łatwopalnych
wołacz	łatwopalny		łatwopalna	łatwopalne	łatwopalni	łatwopalne

przykłady:

(1.1) - Niech Archanioł uważa, żeby się od miecza szafa nie zajęła, bo jest łatwopalna - powiadam, próbując obrócić to w żart.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) palny, zapalny

antonimy:

(1.1) trudnopalny, niepalny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łatwopalność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flammable, inflammable
• baskijski: (1.1) sukoi, errekor
• białoruski: (1.1) лёгкаўзгаральны
• duński: (1.1) letantændelig, brandfarlig
• esperanto: (1.1) brulema, flamema, flamiĝema
• hiszpański: (1.1) inflamable
• niemiecki: (1.1) leicht entzündlich
• nowogrecki: (1.1) εύφλεκτος, ταχυκαής
• osmański: (1.1) coś łatwopalnego آتش (âteş)
• rosyjski: (1.1) легковоспламеняемый, легковоспламеняющийся
• ukraiński: (1.1) легкозаймистий

źródła: