červeň

červeň (język słowacki)

wymowa:

IPA: /ʧεrvεɲ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czerwień (kolor)

(1.2) chem. plast. czerwień

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) karc. czerwień, kier

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	červeň	červene
dopełniacz	červene	červení
celownik	červeni	červeniam
biernik	červeň	červene
miejscownik	červeni	červeniach
narzędnik	červeňou	červeňami

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	červeň	červene
dopełniacz	červeňa	červeňov
celownik	červeňu	červeňom
biernik	červeň	červene
miejscownik	červeni	červeňoch
narzędnik	červeňom	červeňmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) červeň čerešní / hanby / jahôd / líc / makov / pionierskych šatiek / ruží / striech / stromov / tváre / zlosti • cinóbrová / jasná / jemná / karmínová / krikľavá / sýta / šarlátová / tajomná červeň

(1.2) anglická červeň • benátska červeň • cinóbrová červeň • chrómová červeň • indická červeň • kadmiová červeň • pompejská červeň • železitá červeň

synonimy:

(1.1) červenosť

(2.1) srdce

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) farba

(1.2) farbivo, farba, pigment

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. červenosť ż, červená ż, červienka ż

czas. červenieť ndk., červenieť sa ndk., červenať sa ndk., červenievať ndk., očervenievať ndk., očervenieť dk., rozčervenieť sa dk., rozčervenať sa dk., sčervenieť dk., začervenať sa dk.

przym. červený, červenkavý, červenkastý, červienkový, červenavý

przysł. červeno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: