ą

ą (język polski)

Ąą

wielka i mała litera ą (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔ̃w̃], AS: [õũ̯], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. druga litera polskiego alfabetu; zob. też ą w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) W języku polskim żaden wyraz nie zaczyna się na ą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

być ą i ę • ą ę

etymologia:

(1.1) pol. a (dawna wymowa jak a nosowe)

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • A • ą • Ą • b • B • c • C • ć • Ć • d • D • e • E • ę • Ę • f • F • g • G • h • H • i • I • j • J • k • K • l • L • ł • Ł • m • M • n • N • ń • Ń • o • O • ó • Ó • p • P • (q) • (Q) • r • R • s • S • ś • Ś • t • T • u • U • (v) • (V) • w • W • (x) • (X) • y • Y • z • Z • ź • Ź • ż • Ż

(1.1) Litera ą oznacza nosowe o [õ]. Dawniej, w języku staropolskim, nie występowała głoska [õ], lecz istniało nosowe [å] (a pochylone, dźwięk pośredni między a i o; obecnie nie występuje w języku ogólnym, spotkać go można w gwarach). Dlatego mamy literę a z ogonkiem, ale nie mamy o z tym znakiem diakrytycznym.

tłumaczenia:

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) , następnie wykonać przed sobą kółko dłonią, w zapisie SignWriting:

źródła:

ą (język litewski)

Ąą

didžioji ir mažoji raidė ą (1.1)

wymowa:

znaczenia:

litera

(1.1) jęz. minuskuła drugiej litery alfabetu litewskiego

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) majuskuła Ą

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • ą • b • c • č • d • e • ę • ė • f • g • h • i • į • y • j • k • l • m • n • o • p • r • s • š • t • u • ų • ū • v • z • ž

źródła: