obostrzenie

obostrzenie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przepis, zarządzenie czyniące surowszymi dotychczasowe prawa, zakazy

odmiana:

przykłady:

(1.1) W październiku roku ubiegłego Rada Bezpieczeństwa postanowiła sankcje zaostrzyć. Obostrzenia weszły w życie w listopadzie.

(1.1) Należąca do Unii Europejskiej Dania wprowadziła ostatnio obostrzenia dotyczące obrotu terenami rekreacyjnymi, bojąc się zwiększonego ich wykupu ze strony Niemców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nałożyć obostrzenia • wprowadzić obostrzenia • zdjąć obostrzenia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) restrykcja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. obostrzać ndk., obostrzyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: