bovinus

bovinus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bydlęcy, wołowy, krowi

odmiana:

(1.1) bovīn|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	bovīnus	bovīna	bovīnum	bovīnī	bovīnae	bovīna
dopełniacz	bovīnī	bovīnae	bovīnī	bovīnōrum	bovīnārum	bovīnōrum
celownik	bovīnō	bovīnae	bovīnō	bovīnīs
biernik	bovīnum	bovīnam	bovīnum	bovīnōs	bovīnās	bovīna
ablatyw	bovīnō	bovīnā	bovīnō	bovīnīs
wołacz	bovīne	bovīna	bovīnum	bovīnī	bovīnae	bovīna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bubulinus, bubulus, bovilis, bovarius, bovillus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bos m/ż, bovicidium n, bovile n, bubalus m, bubile n, bovile n, Bubona ż, bubsequa m, bubula ż, bubulcarius m, bubulcus m

przym. bovarius, bovillus, bubulus

przysł. bovatim

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bos + -inus; źródłosłów dla ang. bovine, arum. buin, franc. bovin, hiszp. bovino, katal. boví, katal. buina, port. bovino, prow. boïn, prow. bovin, rum. bovin, wł. bovino, wł. buino

uwagi:

źródła: