седьло

седьло (język staroruski)

transliteracja:

sedĭlo

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: се•дь•ло

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jeźdz. siodło

odmiana:

(1.1) deklinacja I (twardotematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	седьло	седьлѣ	седьла
dopełniacz	седьла	седьлоу	седьлъ
celownik	седьлоу	седьлома	седьломъ
biernik	седьло	седьлѣ	седьла
narzędnik	седьлъмь	седьлома	седьлꙑ
miejscownik	седьлѣ	седьлоу	седьлѣхъ
wołacz	седьло	седьлѣ	седьла

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. сѣдло

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. седьльникъ m, седьльничии m

czas. седьлати ndk.

przym. седьльнъ

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla rus. седло́ > białor. сядло́, karpatorusiń. сїдло́, ukr. сідло́ • ros. седло́ • cs. седьло • być może łot. sedli > segli

z wcześniejszego *седъло (nieregularna wymiana jerów), z prasł. *sedъlo

por. pol. siodło, poł. sedlü, st.czes. sedlu, bułg. седло́, scs. оседълати → osiodłać, st.nowogrod. седло

uwagi:

źródła: