zorunluluk (język turecki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) konieczność
(1.2) obowiązek, zobowiązanie
(1.3) imperatyw, nakaz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gereklilik, ihtiyaç, gerek, gereken, lüzum
(1.2) yükümlülük, borç, mecburiyet, ödev, minnet
(1.3) emir kipi, emir
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zorunlu, zor, zorlu
rzecz. zor, zorluk
przysł. zor
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: