ziomek (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʑɔ̃mɛk], ASõmek], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pochodząca z tego samego kraju lub tych samych okolic
(1.2) polit. członek ziomkostwa[1]
(1.3) slang. znajomy, kolega
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Jak leci, ziomek?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krajan; daw. ziemiec m
(1.3) pot. kumpel, ziomuś, ziomal, ziom; neutr. kolega, przyjaciel; podn. druh, pobratymiec; daw. kum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ziomkostwo n, ziomuś mos, ziomal mos, ziom mos
przym. ziomkowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. ziemekrodak, krajan[3]
(1.3) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ziomek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  3.   Hasło „ziemek” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.