zeugen

zeugen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʦɔɪ̯ɡŋ̍]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nieprzechodni

(1.1) świadczyć (np. w sądzie)

(1.2) płodzić, spłodzić (np. dziecko)

odmiana:

(1.1-2) zeug|en (zeugt), zeugte, gezeugt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zeugen n, Zeugnis n, Zeugung ż, Zeuge m, Zeugin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: zeugen • bezeugen • erzeugen

źródła: