zeszyt (język polski) edytuj

 
zeszyt (1.1)
wymowa:
IPA[ˈzɛʃɨt], AS[zešyt]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) eduk. kartki papieru złożone w całość służące do zapisywania; zob. też zeszyt w Wikipedii
(1.2) egzemplarz wydawnictwa ukazującego się cyklicznie lub w odcinkach
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Drogie dzieci, otwórzcie zeszyty do matematyki, zaczynamy lekcję.
(1.2) Kupiłem wreszcie brakujący zeszyt mojego ulubionego komiksu o kasztelanie w opałach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chudy / gruby zeszyt • zeszyt w linię / w dwie linie / w pięciolinię / w kratkę • zeszyt czysty / gładkikupić / skończyć / uzupełnić / zapisać / założyć zeszyt
synonimy:
(1.1) notatnik, notes, brulion; przest. kajet, daw. sekstern; gw. (Górny Śląsk) heft, spisewnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) kartka, okładka
wyrazy pokrewne:
rzecz. zeszycie n
zdrobn. zeszycik m
czas. zeszyć dk., zeszywać ndk.
przym. zeszytowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zeszyć (zeszyty zwykle są zszywane metalowymi zszywkami)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

zeszyt (język wilamowski) edytuj

 
zeszyt (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śrajbbichła
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zeszyt[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) śraeibyhła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 318.