zeszycik
zeszycik (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zeszycik zeszyciki dopełniacz popr. zeszyciku[1][2][3] / pot. zeszycika[4] zeszycików celownik zeszycikowi zeszycikom biernik zeszycik zeszyciki narzędnik zeszycikiem zeszycikami miejscownik zeszyciku zeszycikach wołacz zeszyciku zeszyciki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kajecik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) okładeczka, karteczka, zszyweczka
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zeszyt m, zeszycie n, zszycie n, zszywanie n, zszywka ż, szycie n
- czas. szyć ndk., zszywać ndk., zeszywać ndk., zszyć dk.
- przym. zeszytowy, zeszycikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: zeszyt
- czeski: (1.1) sešitek m
- kazachski: (1.1) дәптерше
- rosyjski: (1.1) тетрадка ż
- słowacki: (1.1) zošitok m
- źródła:
- ↑
Hasło „zeszycik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „zeszycik” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „zeszycik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „zeszycik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
