zbankrutować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. bankrutować)

(1.1) aspekt dokonany od: bankrutować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) splajtować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zbankrutowany
rzecz. bankructwo n, bankrut mos, bankrutowanie n, bankrutka ż
czas. bankrutować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: bankrutować
źródła: