zatajać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[za'tajaʨ̑], ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zataić)

(1.1) aspekt niedokonany od: zataić
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Niczego nie zatajał, wręcz przeciwnie: zachęcał ludzi, których znał, do szczerych wypowiedzi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) taić, ukrywać, kryć
antonimy:
(1.1) ujawniać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tajemnica ż, zatajanie n, zatajenie n, tajność ż
czas. taić ndk., zataić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. taić < prasł. *tajìtitrzymać coś w tajemnicy, ukrywać, zatajać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zataić
źródła:
  1.   Hasło „taić” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.