zanurzać (język polski) edytuj

 
ptak zanurza (1.1) głowę
 
mężczyzna się zanurza (2.1)
wymowa:
IPA[zãˈnuʒaʨ̑], AS[zãnužać], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zanurzyć)

(1.1) zagłębiać coś w czymś ciekłym, sypkim lub miękkim
(1.2) wkładać coś w głąb czegoś

czasownik zwrotny niedokonany zanurzać się (dk. zanurzyć się)

(2.1) wchodzić do jakiejś cieczy, zwykle wody
(2.2) zostać przynajmniej częściowo zatopionym
(2.3) przen. wchodzić do czegoś lub sprawiać takie wrażenie
(2.4) przen. pogrążać się w czymś niematerialnym, ulegać czemuś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Chłopiec, płynąc kajakiem, co chwilę zanurzał rękę w wodzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) wynurzać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zanurzanie n, zanurzenie n, nurzanie n
przym. nurkowy
czas. zanurzyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: