zaimek (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[zaˈjĩmɛk], AS[zai ̯ĩmek], zjawiska fonetyczne: nazal.epenteza i ̯ 
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; zob. też zaimek w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zaimek dzierżawczyzaimek nieokreślonyzaimek określonyzaimek osobowyzaimek względnyzaimek zwrotny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) część mowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zaimkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka z łac. pronomen < pro (za) + nomen (imię)[1]
uwagi:
zobacz też: słowniki tematyczne dla słownictwa gramatycznego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 114.

zaimek (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. zaimek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słoweński - Słownictwo gramatyczne
źródła: