zabicie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zaˈbʲiʨ̑ɛ], AS[zabʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odebranie życia człowiekowi lub zwierzęciu
(1.2) przen. przerwanie jakiejś czynności lub zjawiska
(1.3) zamknięcie czegoś przy pomocy młotka i gwoździ
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Matka pójdzie do więzienia na 11 i pół roku za zabicie swojego dziecka.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.2) zabicie nudy / głodu
synonimy:
(1.1) uśmiercenie, zamordowanie; pot. ukatrupienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zabić dk., zabijać ndk.
rzecz. zabijaka mos, zabijanie n, zabójca m, zabójczyni ż, zabójczość ż
przym. zabójczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od zabić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: