wzmacniacz

wzmacniacz (język polski)

wzmacniacz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. elektron. przyrząd do zwiększania natężenia lub amplitudy drgań elektrycznych zbudowany z wykorzystaniem tranzystorów lub lamp elektronowych

(1.2) muz. część składowa wielu instrumentów muzycznych

(1.3) fot. roztwór służący do poprawiania niedoświetlonych negatywów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wzmacniacz	wzmacniacze
dopełniacz	wzmacniacza	wzmacniaczy
celownik	wzmacniaczowi	wzmacniaczom
biernik	wzmacniacz	wzmacniacze
narzędnik	wzmacniaczem	wzmacniaczami
miejscownik	wzmacniaczu	wzmacniaczach
wołacz	wzmacniaczu	wzmacniacze

przykłady:

(1.1) Dźwięki zamienione w mikrofonie na słaby sygnał elektryczny docierają następnie do wzmacniacza.

(1.2) Elementem instrumentu często najbardziej rzucającym się w oczy jest pudło rezonansowe stanowiące wzmacniacz jego dźwięku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) amplifikator

(1.2) pudło rezonansowe, rezonator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wzmacniać

rzecz. wzmocnienie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) amplifier; (1.2) resonator
• baskijski: (1.1) anplifikadore
• duński: (1.1) forstærker w, forstærkeranlæg n
• hiszpański: (1.1) amplificador m; (1.2) resonador m; (1.3) reforzador m
• nowogrecki: (1.1) ενισχυτής m

źródła: