względny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvzɡlɛ̃ndnɨ], AS[vzglndny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odniesiony do jakiegoś innego stanu, cechy, wielkości lub ogólnie: rzeczy
(1.2) nieodnoszący się do wszystkiego lub wszystkich, np. ludzi, sytuacji, itp.
(1.3) możliwy do zaakceptowania
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dla obserwatora znajdującego się na równiku ruch względny słońca na niebie w okolicach równonocy jest linią prostą.
(1.2) Reżim stosował oczywiście względne normy: dla lojalnych dostępne było wszystko, dla reszty - skąpe racje.
(1.3) Po zeszłotygodniowych zamieszkach panował teraz w mieście względny spokój.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wielkość względna • czas / błąd / ruch / … względny • adres względny
(1.2) względne normy / prawdy / oceny • względny spokój • względna równowaga • względne swobody / zdrowie
synonimy:
(1.1-2) relatywny
antonimy:
(1.1) bezwzględny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wzgląd m, względność ż, względy
przysł. względnie
związki frazeologiczne:
rzecz względna
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: