wyznacznik (język polski) edytuj

 
wyznacznik (1.2)
wymowa:
IPA[vɨˈznaʧ̑ʲɲik], AS[vyznačʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, co wyznacza coś lub wskazuje na coś[1]
(1.2) mat. jedna z funkcji w algebrze; wyróżnik, za pomocą którego prosto i krótko formułuje się reguły dotyczące istnienia i liczby rozwiązań układu algebraicznych równań liniowych[1]; zob. też wyznacznik w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) determinant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyznaczanie n, wyznaczenie n, znacznik mrz
czas. wyznaczać ndk., wyznaczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wyznaczać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „wyznacznik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.