wysadzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈsaʥ̑iʨ̑], AS[vysaʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wysadzać)

(1.1) aspekt dokonany od: wysadzać
odmiana:
(1.1) zob. wysadzać
przykłady:
(1.1) Göring kazał przenieść do ocynkowanej trumny i pochować w lesie, a mauzoleum wysadzić w powietrze[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sadzić
rzecz. wysadzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wysadzać
źródła:
  1. Janusz Rudnicki, Mój Wehrmacht, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.